Hazinem

Papatya kokusunda aradım seni
Bir yanım yalnızlık
Bir yanım umutlarım
Her ilkbahar kokusunda
Her sonbaharın yalnızlığın da
Aradim sebebsiz gülüşlerini
Sessiz sessiz ağlar gibiyim
Ne umudum kaldı
Nede bir hayalim umutlarımda
Sadece beklentim düşlerim
Sensizlikle yaşamak gibi
Umuda ekmek banar gibi sevemek seni
Sarıldım en karanlık duygularima
Unutmamak için ağladım
Seviyorum seni gözlerimi kapatıp
Ağlıyorum sana sözlerimi tutup
Unutmuyorum sana olan aşkımı
Sözlerim seni incitse de kendime kızıyorum
Ya hep sevdim ya hic unutmadim.